Vliegen boven Halong Bay

Half 6 reveille want er moest gesport worden op het bovendek. 

We kregen Tai Chi les van één van de kokkinnen van gisteravond; altijd fijn wanneer men multifunctioneel werk kan verrichten. Het was meer dan geweldig (warm) met een waanzinnig uitzicht bij een opkomende zon. Uiteraard bakten we er als lompe grote Nederlanders niks van (lees ik bakte er niks van), maar andere talenten hebben wij wel en de poppetjes weer niet. Zo is het altijd wel wat. 
 

Een licht ontbijt (een enorm warm/koud buffet) volgde want om half 8 vertrok een deel van onze groep met het pendelbootje naar een prachtige grot. Hiervoor moest er een enorm stijle trap beklommen worden, dus daar haakten lief en ik af. Excuus is mijn burn-out; Hans had eigenlijk geen excuus behalve dat hij mij niet alleen wilde laten. 
 

Half 10 was iedereen weer aan boord en kregen we een brunch. Kip, vis, fruit, donuts enz enz alles was er. De onderweg lunch zou komen te vervallen bij gebrek aan fijne plekken onderweg, vandaar de brunch. Na het ontschepen gingen we een klein stukje met onze bus naar de plek waar de watervliegtuigen stonden opgesteld. Hans en ik hadden echt enorme mazzel dat we ons in Nederland al hadden aangemeld, dus wij waren de enigen die de lucht in gingen. Na een gênant weegmoment mochten wij met 8 andere mensen in een karretje plaatsnemen om daadwerkelijk naar een vliegtuig te gaan.  Wat een feest!!! Op handen en voeten kropen we het vliegtuigje in en daar gingen we, een klein half uurtje boven Halong Bay  cirkelen. Geen woorden om dit moois te beschrijven maar ook de foto’s laten het niet goed zien. Jaloerse collega reizigers stonden ons op te wachten, dat was echt heel erg lief.

Na een aantal uren in de bus (we hadden onze eerste regenbui) kwamen we aan bij een prachtig gebied, zeg maar het Halong Bay van het vaste land. Hier lagen tientallen roeibootjes klaar om ons anderhalf uur weer van de mooiste uitzichten te voorzien. Onze stuurvrouw was een tandeloos vrouwtje, vast niet hoger dan 1,45 en zij zou ons door de lotusbloemen peddelen. Wij vielen pardoes van ons bankje toen we zagen dat zij met haar poppenvoetjes peddelde; bijzonder sterke voeten! 

Wat gaaf, helemaal toen de stuurvrouw kraste dat we onderin het bootje moesten gaan liggen omdat we door een grot moesten. Bijgestaan door het licht van haar hoofdlamp kwamen we er veilig en ongeschonden onder vandaan. 

Na een heerlijk diner zijn we inmiddels in ons hotel aangekomen in Ninh Binh, puur om te overnachten want er is verder weinig te beleven. 

Verrassing: ik kan lekker in bad liggen!!