Markt, herdenking 10 meisjes en grotten Phong Nha

Een drukke dag vandaag en een lange reis naar ons hotel in Dong Hoi. Halverwege de ochtend werden we gedropt op een lokale markt, waar wij zeer waarschijnlijk net zo veel bekijks zouden hebben als dat wij de Vietnamese bevolking bekeken. Floris had ons verteld dat we best kans liepen om bepoteld te worden, want het is maar gek dat wij vlees hebben op buik, borsten en billen. Helaas, niemand wilde aan me zitten, dus ik ben toch aan de magere kant 🤣🤣🤣. De markt stonk gruwelijk maar het was wel een lust voor het oog. De meeste vrouwen wilden wel graag even gedag zeggen tegen ons, toch lief van ze. 
 

De tweede happening van de dag was het bezoek aan het monument van de 10 meisjes. Deze meisjes zijn omgekomen toen zij aan de weg werkten. Zij hadden net geschuild voor een bommenwerper maar die kwam vanuit het niets nog een keertje over vliegen en toen waren de Clara’s definitief klaar. Gruwelijk; jonge vrouwen

die nu symbool staan voor iedereen die omgekomen is in de oorlog met Amerika. Het was daar hartstikke druk want iedere Vietnamees gaat daar naartoe om iets te offeren of wierook te branden. Voor dat offeren zijn papieren pakketjes te koop, benodigdheden voor de man, idem voor de vrouw, goudklompen en papier geld. Idee hiervan is dat de overledene dan in het hiernamaals goed uit de voeten kan. Ik ben benieuwd wie mij binnenkort eens gaat bellen, want ook een mobieltje zit in de pakketjes. 

Over de Ho Chi Minh trail reden we naar onze laatste activiteit: de grotten van Phong Nha. Echt, we hebben nog nooit zo’n mooie grot bevaren. In deze grotten zat de Vietcong met hun wapendepot, maar de Amerikanen hebben er toch een bom op weten te gooien. Hoe dan ook, de stalagmieten en stalactieten waren ongelooflijk mooi. De trail die we door de bergen reden was ook schitterend, de natuur hier maakt wel indruk. 

We zijn vanavond gearriveerd in het Spa Resort in Dong Hoi. Eindelijk kunnen we even op onszelf zijn, zonder de rest van de groep. Heerlijk, anderhalve dag vrij van Tobias (12 jaar - zou verboden moeten worden) die continu de liedjes van zijn eindmusical naspeelt of voorgelezen moet worden. Grrrrr, jeuk!! De rest van de groep blijkt echt heel leuk, hoewel Hans op sommige mensen een klein “kijkje heeft”. Zolang het geen “oogje op” is, vind ik het best.